Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ ΑΡΤΟΤΙΒΑΣ

     Η φωτογραφία είναι από το έτος 1990 πριν γίνει η μερική αναστήλωση όπου φαίνεται η ανατολική πλευρά της γέφυρας.

 

             Σε αυτή τη φωτογραφία(Μάϊος 2021) φαίνεται η μερική αναστήλωση

                        

                                        Φωτογραφία Μάϊος 2021

Φωτογραφία του 1990, πριν γίνει η αναστήλωση όπου φαίνεται το καλντερίμι και το σημείο όπου πρέπει να γίνει η τελική αναστήλωση προς την πλευρά του Αχλαδοκάστρου.

    Η Γέφυρα της Αρτοτίβας βρίσκεται σε μια θέση ΄΄κλειδί΄΄, μέσω αυτής γινόταν η επικοινωνία των ΄΄Κατωμερήσιων΄΄ με τους ΄΄Πανωμερήσιους΄΄ , των Επαρχιών Τριχωνίδας και Μεσολογγίου με την Ορεινή Ναυπακτία και την Ευρυτανία. Έχει άνοιγμα 25 μ. και μέσο ύψος 12,5 μ. Οι άλλες γέφυρες έχουν ευθεία επιφάνεια, ακόμη και της Δορβιτσάς που είναι λίγο κυρτωμένη περί το μέσον. Η Γέφυρα της Αρτοτίβας σχηματίζει ημικύκλιο και επειδή η επιφάνειά της δεν μπορούσε να είναι ευθεία φέρει σκαλοπάτια.

Το τοξωτό ημικύκλιο της Γέφυρας καθ΄όλο το μήκος από τις δυο πλευρές στο πάνω μέρος από την κατασκευή από τους Ενετούς μέχρι τη δεκαετία του ΄60 το τόξο ήταν σκεπασμένο με μεγάλους λαξευμένους ντόπιους ασβεστόλιθους οι οποίοι προεξείχαν λίγο από τις δυο πλευρές με συγκολλητικές ύλες από ασβεστοκονίαμα το λεγόμενο ΄΄κερέτσι΄΄ σύμφωνα με την τοπική τοπολαλιά και άντεξαν μέχρι το 1960. Οι ασβεστόλιθοι που δεν υπάρχουν σήμερα οφείλεται στο γεγονός οι περαστικοί τους ξεκολλούσαν και τους πετούσαν στο ποτάμι. Στο υψηλότερο σημείο του ημικυκλίου στο μέσο της γέφυρας υπήρχαν τρείς σκαλισμένοι ασβεστόλιθοι η μια πάνω στη άλλη όπου στην τελευταία ανέφερε το έτος κατασκευής, όπου μπορούσε κάποιος να καθήσει και να απολαύσει το βουητό του Φίδαρη και την Άνοιξη να ακούει το κελάηδημα των αηδονιών, του κούκου και να απολαύσει στα χρόνια τα καλά το φθινόπωρο το πέρασμα με τα χιλιάδες γιδοπρόβατα που κατέβαζαν οι βλάχοι από την Ορεινή Β. Ναυπακτία για τις επαρχίες Μεσολογγίου-Τριχωνίδος ακούγοντας τα κυπροκούδουνα και τα τσουκάνια καθώς επίσης τα σαλαγητά και τα προγκητά των τσοπαναραίων φορόντας τις κάπες για να προφυλάσονται από τις βροχές.  

   Είναι ένα σπάνιο δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής. Ο ΄΄γεφυράς΄΄ πρωτομάστορας ήταν πράγματι άριστος. Πρόσφατα το Γεφύρι χαρακτηρίστηκε ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο της χώρας, λόγω της ιστορικής και αρχιτεκτονικής της σημασίας (αριθ. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1Φ33/39725/1077) ΦΕΚ 798/14-9-1995 από το Υπουργείο Πολιτισμού. Μέχρι τώρα έγινε μερική αναστήλωση και υπολείπονται ορισμένες εργασίες, σύμφωνα με το υπ΄αρ. 486/11-02-2002 έγγραφο της 8ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων ανέρχεται στο ποσό των 917.608,22 ευρώ. Το ανωτέρω κόστος αφορούσε το έτος το έτος 2002. Σήμερα το κόστος είναι διαφορετικό. Το γεφύρι σήμερα ανήκει στην 22α Εφορεία Βυζ/νών Αρχαιοτήτων Ναυπάκτου. Οι εργασίες που υπολείπονται για την αναστήλωση του γεφυριού είναι προς την πλευρά του Αχλαδοκάστρου, καθώς επίσης και για τη βατότητα του δρόμου που οδηγεί στο γεφύρι. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η Γέφυρα της Αρτοτίβας αποτέλεσε χώρο σημαντικό πολεμικών γεγονότων. Οι μέχρι τώρα εργασίες για την αναστήλωση έγιναν με το υπ΄αρ.ΥΠΠΟ/ΔΑΒΜΜ/62376/28881/20-4-2004 έγγραφο του Υπ. Πολιτισμού / Δ/νση Αναστήλωσης Βυζ/νών και Μεταβυζ/νών Μνημείων για την εκτέλεση εργασιών αποκατάστασης Γέφυρας Αρτοτίβας στο Αχλαδόκαστρο Ν. Αιτ/νίας.