 |
| Κατάθεση στεφάνου στις 25/03/2015 στο μνημείο πεσόντων στην κεντρική πλατεία Χαϊδαρίου ως Γραμματέας της Τοπικής Οργάνωσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ Χαϊδαρίου. |
Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
Τρίτη 10 Μαρτίου 2015
ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΤΟΤΙΒΑΣ
Το γεφύρι της Αρτοτίβας είναι το παλαιότερο που σώζεται στον Εύηνο ποταμό. Είναι χτισμένο στο στενότερο σημείο τον ποταμού και πριν συναντήσει ο Εύηνος τον παραπόταμο Κότσαλο.
Το γεφύρι της Αρτοτίβας εξυπηρετούσε την επικοινωνία της ευρύτερης περιοχής της ενδοχώρας (Ναυπακτία, Καρπενήσι, Θεσσαλία) με τον κάμπο της Τριχωνίδας, το Μεσολόγγι και τις ακτές του Ιονίου.
Για την κατασκευή τον γεφυριού δεν υπάρχουν ασφαλή χρονολογικά στοιχεία. Η τοπική παράδοση αναφέρει ότι πρέπει να χτίστηκε την εποχή της Ενετοκρατίας, μεταξύ 1407 - 1499.Τα χαρακτηριστικά, όμως, τον γεφυριού είναι τεχνικής Ηπειρωτών μαστόρων που κατασκεύαζαν γεφύρια την εποχή της Τουρκοκρατίας, γι' αυτό υποστηρίζεται η άποψη ότι το σημερινό γεφύρι κατασκευάστηκε το δεύτερο μισό τον 18ου αιώνα. Ίσως η τοπική παράδοση αναφέρεται σε παλαιότερο γεφύρι που υπήρχε στο ίδιο σημείο.
Η διαφορετική τεχνική του γεφυριού, συγκρινόμενη με τα άλλα γεφύρια του Ευήνου, μας παραπέμπει σε εποχές πριν την Τουρκοκρατία. Η παράδοση αναφέρει ακόμη ότι το γεφύρι δε στέριωνε και έπρεπε για να στεριώσει, να θεμελιώσουν έναν άνθρωπο. Έτυχε τότε να περνά από το μονοπάτι κάποιος αράπης που τον έπιασαν και τον θεμελίωσαν ζωντανό στο βάθρο του γεφυριού.
Ίσως αυτή η τοπική παράδοση να σχετίζεται με τη μάχη που έγινε στο γεφύρι το 1818, μεταξύ του οπλαρχηγού Ι. Αγγελάκη από την Αρτοτίβα και του Γιουσούφ Αράπη.
Επειδή η θέση τον γεφυριού ήταν στρατηγικής σημασίας, υπήρξε θέατρο πολλών μαχών.
Εκτός από τη μάχη που προαναφέρθηκε, τον Φεβρουάριο του 1828 οι Έλληνες οπλαρχηγοί υπό τον Γ. Μακρή, επιτεθήκαν στους Τούρκους στο γεφύρι της Αρτοτίβας. Τους κυνήγησαν και τους έκλεισαν στο χωριό, όπου έφθασε για βοήθειά τους ένας Δερβέναγας με τριακόσιους άνδρες.
«Τους εκαρτερέψαμε και αυτοννούς, μετά την μάχη έξω από το χωριώ και τους δώσαμε έναν χαλασμόν τρομερόν και τους επήγαμε κυνηγώντας περί το από τρεις ώρες δρόμου.»
Η τελευταία μάχη στο γεφύρι δόθηκε στις 11 Οκτωβρίου του 1943, μεταξύ Ε.Λ.Α.Σ και Ε.Δ.Ε.Σ. Μέχρι τη δεκαετία του '50, το γεφύρι παρέμενε σε χρήση. Λόγω της ιστορικής και αρχιτεκτονικής σημασίας του, το γεφύρι έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο από το 1995, με την υπ’ αριθμόν απόφαση ΑΡΧ/Β1/Φ33/39725/1077 ΦΕΚ 798/14-2-1995.Το γεφύρι είναι μονότοξο, με άνοιγμα τόξου 22,50 μέτρα περίπου ενώ το ύφος του είναι 10,00 μέτρα και το πλάτος του είναι 2,50 μέτρα περίπου.
Το οδόστρωμα του γεφυριού είναι καλντερίμι, φτιαγμένο με μεγάλη προσοχή. Επειδή το οδόστρωμα είναι κεκλιμένο, υπάρχουν εκατέρωθεν πλατύσκαλα με μικρή κλίση και πλάτος περίπου 1 μέτρο. Στις πλευρές τον γεφυριού υπάρχουν στηθαία με ύφος 0,60 μέτρα.
Πηγή: Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας 2008 (Επιμέλεια Αντινομάρχη Γ. Χριστογιάννη επί Νομαρχίας Θύμιου Ν. Σώκου).
ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΤΑΤΑΡΝΑΣ
Το ιστορικό γεφύρι της Τατάρνας και η τσιμεντένια ιστορία της...
Σήμερα, η επικοινωνία του Βάλτου με την Ευρυτανία πραγματοποιείται μέσω μιας σύγχρονης γέφυρας από σκυρόδεμα που έγινε ακριβώς πάνω από τη θέση του παλαιού γεφυριού. Παλαιότερα γινόταν από ένα πέτρινο γεφύρι, το γεφύρι της Τατάρνας, που χτίστηκε την εποχή της Τουρκοκρατίας και ήταν ένα θαύμα τεχνικής για την εποχή του.
Το βυθισμένο γεφύρι είναι μονότοξο, τα ακρόβαθρά του είναι στηριγμένα σε δύο
κατακόρυφους βράχους και το άνοιγμά του είναι 40 μέτρα. Το γεφύρι της Τατάρνας που οφείλει την ονομασία του στην ονομαστή Μονή Τατάρνας (που ιδρύθηκε το 1556), άφησε εποχή στο πέρασμα των αιώνων.
Στις 22 Μαρτίου 1821, έγινε η πρώτη μάχη της Ρούμελης όπου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και ο ηγούμενος του Μοναστηριού Κυπριανός αντιμετώπισαν τους Τουρκαλβανούς του Χασάν Μπέη Γκέκα.
Τώρα πια, το ιστορικό αυτό γεφύρι βρίσκεται βυθισμένο στα νερά της τεχνητής λίμνης των Κρεμαστών. Και η σημερινή γέφυρα, όπως και το παλιό γεφύρι, αποτελεί ένα κατασκευαστικό θαύμα.
Κατασκευάστηκε την περίοδο 1965 - 1970 και έχει μήκος 500 μέτρα και τρία ανοίγματα. Το πρώτο άνοιγμα έχει μήκος 97 μέτρα, το δεύτερο 196 μέτρα και το τρίτο 150,5 μέτρα αντίστοιχα.
Η γέφυρα αυτή σχεδιάστηκε από τον καθηγητή Αρίσταρχο Οικονόμου του Πανεπιστημίου Πατρών (Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών) και κατασκευάστηκε με πρωτοποριακή τεχνική καθώς η αντισεισμική προστασία της εξασφαλίζεται από τα ανεξάρτητα τμήματα σχήματος «Τ».
Η γέφυρα έχει αποσπάσει τρία διεθνή βραβεία για τη σχεδίαση και τη στατική της!
«Η εν λόγω γέφυρα αποτελεί Διεθνές Τεχνικόν Επίτευγμα, ως απεδείχθη εις το
«Με την γέφυρα αυτήν, απέδειξαν οι Έλληνες οριστικώς, ότι θα ήτο αστείον να συνεχίζεται να γίνεται λόγος δια υποανάπτυκτον λαόν. Οι Έλληνες εις τον Τεχνικόν μας κόσμον ευρίσκονται σήμερα εις το μάλλον προκεχωρημένον μέτωπον.»
Το επίσημο όργανο των Πολιτικών Μηχανικών των Η.Π.Α. «Civil Engineering U.S.A.» στο τεύχος 9 του 1972, παρουσιάζει τη γέφυρα της Τατάρνας και αναφέρει ότι αυτή κατέχει την πρώτη θέση στον κόσμο από πλευράς καμπυλότητας.
Πηγή: Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)