Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ


ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ
ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΕΝΔΟΞΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

   








Υπόμνημα
   Τα νομίσματα που κόπηκαν στην αρχαιότητα από τις πόλεις-κράτη  γνώρισαν μεγαλύτερη επιτυχία και ισχύ από εκείνα που προήλθαν από τις διάφορες, κατά καιρούς, πολιτικές ή στρατιωτικές συμμαχίες, όπως η Αιτωλική συμπολιτεία. Αυτές οι συμμαχίες είχαν έναν τοπικό χαρακτήρα και την ίδρυσή τους χαρακτηρίζει μια αναγκαιότητα, ώστε να μπορούν να αντεπεξέλθουν υιοθετώντας μια κοινή πολιτική ενάντια σε διάφορες πολιτικές ή συνήθως στρατιωτικές προκλήσεις. Με την ευκαιρία αυτή έκοβαν και νομίσματα που συνήθως δεν κυκλοφορούσαν επί πολύ, ακολουθώντας την τύχη και τη διάρκεια των ίδιων των συμμαχιών.
     Στην αρχαία Αιτωλοακαρνανία έχουμε την ενδιαφέρουσα     νομισματοκοπία των Αιτωλών που περιελάμβανε χρυσές, αργυρές και χάλκινες κοπές. Η έκδοση των νομισμάτων αυτών συμπίπτει με την περίοδο ακμής της πολιτικής τους δύναμης στην Κεντρική Ελλάδα (280-188 π.Χ.) και χρησίμευσε κυρίως για την κάλυψη στρατιωτικών αναγκών. Η προσωποποίηση της Αιτωλίας και ο καλυδώνιος κάπρος δεσπόζουν στην εικονογραφία των νομισμάτων της Αιτωλικής Συμπολιτείας.
        Παράλληλα με τις εκδόσεις των Αιτωλών, στη σχετικά απομονωμένη γεωγραφική περιοχή των Ακαρνάνων, δημιουργήθηκε μια αρκετά σημαντική νομισματοκοπία, παρ' όλο ότι το Κοινόν της Ακαρνανίας δεν έπαιξε πρωτεύοντα πολιτικό ρόλο στην υπόλοιπη Ελλάδα. Απεικονίζονται στα νομίσματα αυτά η προσωποποίηση του Αχελώου ως ανθρωπόμορφου ταύρου, ο Απόλλων Άκτιος, ο Ζευς, η Αθηνά και ο Ηρακλής.
         Η αρχαία Αιτωλία κατά τον Στράβωνα  (βλ Ι. Νεραντζή "Η χώρα των Αιτωλών") ήταν χωρισμένη στην  παραλιακή ζώνη προς νότια του Αράκυνθου με τις πανάρχαιες πόλεις Καλυδώνα, Πλευρώνα, Χαλκίδα, Ωλενό, Πυλλήνη και τις εύφορες πεδιάδες γύρω από τη λίμνη Τριχωνίδα, με κυριότερες πόλεις το Φύταιο, το Τριχώνιο, τις Άκρες και την Μέταπα προς Νότο, και το Αγρίνιο, το Βουκάτιο (Παράβολα), το Φίστυο, το Θέστιο (Βλοχός) προς Βόρεια της λίμνης. Στα βορειοανατολικά ήταν ο τόπος του Θέρμου με το παλαιό ιερό του Απόλλωνος, αργότερα έδρα της Αιτωλικής Συμπολιτείας. Η ορεινή περιφέρεια στα βόρεια και ανατολικά, που με τον καιρό κατακτήθηκε και προστέθηκε στο αιτωλικό έθνος, λεγόταν επίκτητος Αιτωλία. Την κατοικούσαν οι Ευρυτάνες «αγνωστότατοι γλώσσαν και ωμοφάγοι» κατά τον Θουκυδίδη, οι Αγραίοι, οι Απέραντοι, οι Οφιονείς με τις ομάδες των Βομιέων και Καλλιέων και οι Αποδωτοί. Η Ακαρνανία αποτελούσε το δυτικότερο μέρος, από το Ιόνιο έως τον Αχελώο και από τον Αμβρακικό έως τον κόλπο του Αστακού και τις εκβολές του Αχελώου. Ο σημερινός νομός περιλαμβάνει και τον Βάλτο, όπου στην αρχαιότητα κατοικούσαν οι Αμφίλοχοι και οι Αγραίοι.
         Τα νομίσματα των Αρχαίων Αιτωλών είναι διασκορπισμένα σε διάφορα Μουσεία του κόσμου και σε ιδιωτικές συλλογές. 'Ενας από τους συλλέκτες τους ήταν και ο Αιτωλοακαρνάνας Αθανάσιος Κουφογιάννης, η συλλογή του οποίου κατέληξε στο δημόσιο. Η  ιστορία της δωρεάς ξεκίνησε με μια επιστολή του Κουφογιάννη προς τον Υπουργό Πολιτισμού Γ. Βουλγαράκη. Όταν ο υπουργός  λάμβανε την επιστολή του Αλέξη Καραγεώργου στις 12 Ιουνίου δεν μπορούσε να φανταστεί τη συνέχεια. Μια συνέχεια που είχε ως αποτέλεσμα η συλλογή ενός Αιτωλοακαρνάνα ιδιώτη να καταλήξει στο υπουργείο Πολιτισμού, φανερώνοντας όμως και μια προσωπική ξεχωριστή ιστορία. Ήταν η ιστορία του Αθανασίου Κουφογιάννη, που καταγόταν από το χωριό Δορβιτσά του δήμου Πυλλήνης της ορεινής Ναυπακτίας. Ο Αθανάσιος Κουφογιάννης του Δημητρίου γεννήθηκε το έτος 1898 στο χωριό Δορβιτσά Ναυπακτίας.
    Στο χωριό του έμεινε μέχρι 17 ετών. Το 1919 παρουσιάστηκε στο στρατό και πολέμησε στη Μικρά Ασία με ειδικότητα νοσοκόμου μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή. Γυρίζοντας από το στρατό άνοιξε εμπορικό κατάστημα στο χωριό Ματαράγκα Αιτωλοακαρνανίας μέχρι το 1935. Μετά το 1935 εργάστηκε περιοδεύοντας όλη την Ελλάδα με την ειδικότητα του αργυραμοιβού. Το 1950 εγκατέστησε στην περιοχή Μενιδίου εργαστήριο αργυραμοιβού. Από το 1965 και μετά έμενε στο χωριό του και κατά διαστήματα έκανε διάφορα ταξίδια. Ήταν ανύπαντρος και έμενε μόνος. Απεβίωσε την 6η Φεβρουαρίου το 1991 σε ηλικία 93 ετών. Με υπομονή και πάθος συνέλλεξε ανεκτίμητης αξίας θησαυρό που περιλαμβάνει 1.833 νομίσματα και 66 αντικείμενα, τον οποίο στο τέλος της ζωής του δώρισε με επιστολή του στον τότε Υπουργό Πολιτισμού κ. Βουλγαράκη στο Ελληνικό Δημόσιο.
Πηγή: www.epoxi.gr                               
                                                                         

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Please leave your comments!