ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

22/05/2017

  Αείμνηστε  Ανδρέα

    Το ρολόι της ζωής σου σταμάτησε στα 90 σου χρόνια. Κάθε άνθρωπος ερχόμενος στο κόσμο ανοίγει και το βιβλίο της ζωής του. Εσένα αυτό το βιβλίο σε συνόδευσε παντού μέχρι και την Κόρινθο και κατέγραφε όλη την πορεία της ζωής σου μέχρι στις 21 Μαΐου που έκλεισε οριστικά. Ήρθες στη ζωή σε δύσκολα και σκληρά χρόνια στις 10 Αυγούστου το 1927. Τα παιδικά σου χρόνια τα πέρασες πολύ δύσκολα. Οι απαιτήσεις της ζωής σε ανάγκασαν να βγεις νωρίς στη βιοπάλη για την επιβίωση. Παντρεύτηκες την Αικατερίνη, πάλεψες από κοινού στο στίβο της ζωής και απέκτησες δύο παιδιά. Τον Ιωάννη και την Ντίνα, έκανες μια εξαιρετική οικογένεια, είδες και εγγόνια. Πιστεύω από τη ζωή έφυγες ευχαριστημένος. Πριν μερικά χρόνια στο καφενείο του χωριού μου είπες <<Λάμπρο είμαι υπερήφανος γιατί ο γιός μου υπηρετεί στη Αστυνομία και προσφέρει κοινωνικό έργο>> και εγώ σου απάντησα <<Ανδρέα είναι τιμή σου που μεγάλωσες ένα τέτοιο γιό με αρχές, γιατί είναι πολύ κοινωνικός, ευγενικός και ενδιαφέρεται για τους συγχωριανούς του.>> Επειδή η ζωή στο χωριό ήταν δύσκολη πήρες την απόφαση και πήγες στην Κόρινθο για μια καλύτερη ζωή. Όταν πήρες τη σύνταξη επέστρεψες στο χωριό, γιατί η αγάπη σου για αυτό ήταν μεγάλη. Για αρκετά χρόνια ήσουν επίτροπος στην εκκλησία, πρόσφερες μεγάλο κοινωνικό έργο, τόσο στο εσωτερικό του Ιερού Ναού, φροντίζοντας για τη συντήρησή του όσο και στον εξωτερικό χώρο φυτεύοντας διάφορα δέντρα, καθώς και στον Άγιο Γεώργιο. Το πράσινο που υπάρχει σήμερα είναι έργο δικό σου. Τυγχάνει μοναδικό παράδειγμα προς μίμηση αυτή η ανιδιοτέλειά σου. Κάποιοι άνθρωποι ξεπερνούν τα όρια προσφοράς, ένας από αυτούς ήταν και ο Ανδρέας. Η προσφορά του προς την εκκλησία δεν έχει μέτρο σύγκρισης, έδινε << ψυχή τε και σώματι>>. Για τα παραπάνω πιστεύουμε πως πρέπει να τιμηθεί από το εκκλησιαστικό συμβούλιο. Στο σπίτι του όλοι ήταν ευπρόσδεκτοι, όπως ήταν και στην καρδιά του. Δεν χαλούσε χατίρι σε κανένα. Στο μεγάλο ταξίδι που θα πας θα συναντήσεις τους γονείς σου, τον αδερφό σου τον Κώστα και άλλα προσφιλή σου πρόσωπα. Από εκεί ψηλά θα αγναντεύεις όλους εμάς, τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Θα είσαι δε υπερήφανος για όλη σου την οικογένεια.

Ανδρέα, στον ύστατο χαιρετισμό είμαστε όλοι εδώ. Θα σε θυμόμαστε για πάντα. Με βαριά την καρδιά, με πονεμένη την ψυχή, ανείπωτη θλίψη, αλλά προπαντός με <<αγάπη>> αποχαιρετάμε σήμερα τον συγχωριανό μας <<τον Ανδρέα Αγγελάκη>>. Να είναι ελαφρύ το χώμα του Αχλαδοκάστρου που θα σε σκεπάσει.

Στην οικογένειά σου εύχομαι την εξ ουρανού παρηγοριά, προκειμένου να ξεπεράσουν το βαρύ πένθος. Θα ζεις πάντα στις καρδιές μας.

Αιωνία σου η μνήμη Ανδρέα

                                                                              Λάμπρος Νικ. Πυλαρινός